Cook Islands - part 2 / LA

13 mei 2013 - Los Angeles, California, Verenigde Staten

Nadat we ultiem genoten hebben van Aitutaki is het tijd voor eiland 2; Rarotonga. Het grootste eiland van de Cook Islands. Qua natuur erg in contrast met Aitutaki. Rarotonga bestaat uit verschillende vulkanische bergen die volledig begroeid zijn met tropische bomen. Het is dan ook niet raar dat niemand in het midden van het eiland woont en dat alles zich afspeelt aan de kust. De route langs de kust bestaat dan ook maar uit 1 weg. Je hebt 2 buslijnen op het eiland bus 1 is clockwise en bus 2 is anticlockwise. Waarom moeilijk doen als het makkelijk kan ;-)

We hadden in Nederland al een resort geboekt namelijk het Rarotongan beach en spa resort. Bij aankomst werden we ingecheckt door een nogal vrouwelijke man. Oogpotlood, french manicure, mooie geëpileerde wenkbrauwtjes het hield niet op. Op zich niets geks maar nadat we oplettend het resort gingen verkennen viel het gelijk op dat alle mannelijke werknemers nichten waren. Leggings aan, bloemen achter de oren, lipgloss, oogschaduw niets was gek genoeg. Hahahaha het was ons duidelijk dat deze werknemers de blokfluit zeker allemaal andersom spelen. Omdat ze zo hun best deden, vinden we dat ze een plekje in ons verslag verdienen.

Het resort was van alle luxe voorzien, 4 restaurants, 2 zwembaden, een Polynesische spa, hangmatten, ligbedden en weer die azuurblauwe zee waaraan het gelegen was. Je kon alles pakken wat je wilde; snorkelgear, kajaks, stand up paddle boards. Ook werden er allerlei activiteiten georganiseerd (niet dat we daaraan meededen, maar toch leuk om te vermelden). Alles werd voor je geregeld en daar word je lui van. Heel lui. Door al deze luxe (en onze eigen luiheid) hebben we weinig uitgespookt hier op het eiland. En eerlijk gezegd vonden we het wel lekker om zo verwend te worden en daarnaast ben je verplicht om op een tropisch eiland niets te doen, zo hoort dat. Het eten was trouwens weer subliem en we hebben weer geprobeerd alle lokale producten te proeven. Heerlijk fruit was wederom in overvloed.

Het leuke aan het resort was dat deze aan een top snorkel-spot lag, waarin ze 3 snorkelroutes hadden uitgestippeld in de lagoon. Ossie wilde dit natuurlijk meteen uitproberen, maar kwam na zo’n 15 minuten als een verzopen zeehond terug aangespoeld bij de ligbedjes. Er stond nogal een sterke stroming waar je niet tegenin kon zwemmen of flipperen of wat dan ook. Ik zag de paniek in zijn ogen door de snorkelbril heen. Aha, vandaar dat het zo rustig was in de zee.. Maar inderdaad wel een goede spot met wederom bizar mooie vissen/koraal. Naast het lui zijn en snorkelen zijn we wel een dag met de scooter het eiland rond gereden (jaja op een scooter zitten is echt een inspanning, not!) en naar de bekende markt van Rarotonga gegaan. Een geweldige markt vol met kraampjes met eten, hebbedingentjes, prulletjes en we werden zelfs verwend door optreden van de locals.

Om toch een beetje actief te zijn hadden we een dag twee fietsen gehuurd en ons doel was Muri Beach; zo’n 45 min fietsen. Geen aanrader met deze hitte en zo’n goedkoop zadeltje, maar we hebben het gered en zijn daar neergeploft voor een dikke lunch. Op de terugweg werden we ingehaald door een auto, maar zagen tegelijkertijd in onze ooghoeken dat er een hond naar ons toe wilde rennen. Helaas zag de hond de auto te laat en hoorden we alle botten van het arme hondje breken. We schrokken ons de ^%#%&*! WOW wat zielig, maar wonder boven wonder rende de hond weg. Waarschijnlijk van de schrik en adrenaline, want het was een frontale botsing en hij moet er zeker wat aan over hebben gehouden. SUPER ZIELIG!!

Helaas waren we een week later alweer op het ieniemienie vliegveldje om The Cooks uit te zwaaien. Bij het inchecken vroeg de dame of we ons visum voor the USA konden laten zien. HUH visum? Daar heeft ons reisbureau niets over gezegd? En nu? Nou zei de mevrouw dan kan je niet mee met deze vlucht en de volgende vlucht gaat volgende week zaterdag. WAT? NOOOO! Ze vroeg of we even wilden wachten en ze zou binnen een uurtje bij ons terugkomen. Dit uurtje was zenuwslopend. Tuurlijk wilden we nog wel even blijven op het mooiste plekje op aarde, maar zonder centjes gaat dat lastig worden. Gelukkig kwam ze na een half uurtje met het verlossende woord dat ze visums voor ons had geregeld en dat we mee konden op de vlucht. YES! Pfieuw…

Zoals je ziet een erg mager verslagje. Je kunt het beste ons filmpje bekijken dan zie je gelijk hoe fijn we het hebben gehad en hoe mooi het hier is.

Na een ontspannende nachtvlucht kwamen we aan in Los Angeles. Met de shuttlebus naar ons hotel (Sheraton LAX) gelegen aan de luchthaven. We hebben hier precies één dagje om zo snel mogelijk, als 2 japanners, een blik te werpen op een klein gedeelte van LA. We hebben de tip van Fartje opgevolgd en zijn, nadat we een uurtje bij het zwembad van het hotel hadden gerelaxed, naar Third Street in Santa Monica gegaan. We hoorden dat de bus ernaar toe maar 1 dollar kostte en liepen richting de bushalte. De hotelpiccolo had even moeten zeggen dat je dit gepast moest betalen, want we werden niet toegelaten met een briefje van 20 dollar. Nou oke, we hebben wederom geprobeerd om de kosten te drukken, maar als ze niet mee willen werken pakken we wel een taxi. Eenmaal aangekomen in Santa Monica zijn we gaan shoppen. Os wilde per se naar Victoria Secrets, dus daar zijn we onze shoptocht begonnen. In de avond uitgeteld in de hotelkamer met het besef dat onze laatste vakantiedag erop zat.

Helaas zit onze prachtige reis van 3 maanden erop! Na Hong Kong, Australië, Tasmanië, Nieuw-Zeeland, Cook eilanden en LA gaat het normale leven gaat weer beginnen. Helemaal platzak, maar wel met ontzettend veel mooie herinneringen. We hebben zoveel leuke dingen meegemaakt en zijn zó blij dat we deze reis hebben gemaakt! 

Foto’s